Όνειρα χειμερινής νυκτός...

Πάει καιρός που με απασχολεί το θέμα του λόφου μας!Είναι πολλά που έχω στο μυαλό μου αλλά μου είναι δύσκολο να αποτυπώσω εδώ,μιάς και τα όνειρα δεν περιγράφονται με λόγια...Θα σας πώ όμως τις αγωνίες μου σχετικά με αυτόν τον λόφο...Με ενδιαφέρει να σταματήσει η οποιαδήποτε οικοδομική παρέμβαση στους χώρους γύρω από το λόφο και εις βάρος αυτού...Δέν με ενδιαφέρει το ιδιοκτησιακό καθεστώς του λόφου αρκεί αυτός να διατηρίσει το δασικό του χαρακτήρα και να είναι πάντα ανοιχτός σε όλους...Με ενδιαφέρει η "αδιαφορία" αλλά και το "ενδιαφέρον" των τοπικών αρχόντων σχετικά με το λόφο...Με ενδιαφέρει το σχετικό δάνειο των τριών εκατομμυρίων ευρώ που προτίθεται να πάρει η Δημοτική αρχή Παλλήνης για την αγορά του λόφου και το τεράστιο συνολικά ποσό που θα δαπανηθεί για την εξαγορά,πάντα εις βάρος των δημοτών Παλλήνης...Με ενδιαφέρει το μέλλον του ετοιμόρροπου πύργου του λόφου και όχι τόσο του τσιμεντένιου επίσης ετοιμόρροπου τέρατος στην καρδιά αυτού...Με ενδιαφέρουν εκτάσεις γύρω από το λόφο,οι οποίες μορφολογικά ανοίκουν σε αυτόν,πού ανοίκουν; και γιατί γίνανε οικόπεδα και πουλήθηκαν;αν είναι δυνατή η ενοποίησή τους με το δάσος και πάλι...Με ενδιαφέρει να σκύψουν όλοι οι δημότες Παλλήνης και μή,πάνω από τον λόφο και με όρεξη και μεράκι να δώσουν ότι μπορούν από χρόνο και εθελοντική εργασία για την "αναστήλωση" αυτού...Με ενδιαφέρει φέτος να γίνουν σωστά αντιπυρικά έργα,με καθαρισμό των γύρω από το λόφο χώρων από χόρτα και σκουπίδια...Με ενδιαφέρει να λειτουργούν στην εντέλεια οι πυροσβεστικοί κρουνοί και να μην υπάρχουν διαρροές νερού...Με ενδιαφέρει να βρεθούν εθελοντές γεωπόνοι που με σχετική μελέτη και προτάσεις μετά από συζήτηση με τους δημότες αλλά και τις αρχές θα βοηθήσουν να ξαναβρεί τη ζωντάνια του το άρρωστο δάσος του λόφου...Με ενδιαφέρει να μήν ξανακοπεί ούτε ένα δέντρο στο λόφο εκτός και άν αυτό δεν σώνεται πιά...Με ενδιαφέρει να χαραχθούν μονοπάτια μέσα και γύρω από το λόφο για την ευκολότερη πρόσβαση των πολιτών,με τα πόδια εννοείται αλλά και ποδήλατο,χωρίς αυτό να αλλιώσει τον καθαρά δασικό χαρακτήρα του...Με ενδιαφέρει να σφραγιστούν τα κτίρια του λόφου ωστε σε αυτά να μη καταφεύγει κανείς και για οποιοδήποτε λόγο με κίνδυνο τραυματισμού...Με ενδιαφέρει με την τοποθέτηση πρότυπης φιλικής στο περιβάλλον περίφραξης να εμποδιστεί η τοποθέτηση αυτοκινήτων εντός του λόφου αλλά και να κλείσει ο δρόμος που οδηγεί στην καρδιά αυτού για όλα τα αυτοκίνητα εκτός αστυνομίας και πυροσβεστικής και δήμου...και η λίστα δεν έχει τελιωμό...Θέλω όλα αυτά και άλλα τόσα να γίνουν ΤΩΡΑ και όχι σε 100 χρόνια!Θέλω να υπάρχει αυτός ο χώρος όπως τον ονειρεύομαι για τα παιδιά μου αλλά θέλω να ζήσω και εγώ το όνειρό μου...και εσείς...ΤΟ ΑΞΙΖΟΥΜΕ...

ΚΕ.ΠΑΒΑ./ΠΑ ΣΤΟ ΛΟΦΟ ΛΕΒΙΔΗ...

Δεν σας λέω ακόμα τί σημαίνει ο παραπάνω τίτλος...ας πάρουμε τα πράγματα ένα ένα από την αρχή για να καταλάβετε...Με τη βοήθεια λοιπόν του "μεγάλου αδερφού" google earth "τράβηξα" τις δύο παρακάτω φωτογραφίες.Η πρώτη δείχνει τον λόφο μας και την ευρύτερη περιοχή!Με το γράμμα "Α" αν προσέξετε έχω μαρκάρει το νοτιο-ανατολικό τμήμα του,αυτό που εγώ λέω ελαιώνα μιάς και υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός ελειόδεντρων.Η πρώτη αυτή φωτογραφία θα σας βοηθήσει να δείτε αυτό το κομμάτι γής σε σύγκριση με τον υπόλοιπο λόφο!Η δεύτερη είναι μια πιο κοντινή ματιά της πρώτης και εστιάζει ακριβώς στην περιοχή "Α"!Μπορείτε να δείτε ότι το 50% του τμήματος αυτού έχει όντως ελαιόδεντρα και το υπόλοιπο 30% μόνο πεύκα όπως ο υπόλοιπος λόφος!Δέν γνωρίζω αυτή η τροποποίηση της γής από δάσος σε ελαιώνα από ποιόν έγινε και σε τί αποσκοπούσε...Αυτό που γνωρίζω είναι ότι αυτό το κομμάτι είναι περιφραγμένο με συρματόπλεγμα!!!Πράγμα που επίσης δεν σου κάνει εντύπωση στο λόφο μιας και αν τον δείς από ψηλά ή άν τον περπατήσεις,σου δίνει την εικόνα ενός τεράστιου κεφαλιού τυρί που έχουν πέσει επάνω οι ποντικοί να το κατασπαράξουν χωρίζοντάς το σε μεγάλα κομμάτια...Ένα κομμάτι τέτοιο και μάλιστα φιλέτο είναι και αυτό που κάνω λόγο...Μια ταμπέλα στη μέση αυτού του ελαιώνα σε ενημερώνει για το ιδιοκτησιακό καθεστώς του φιλέτου...και εκεί είναι που μένει κανείς άναυδος...Αναρωτιέσαι τί δουλειά έχει η Πολεμική Αεροπορία στο λόφο "Λεβίδη" της Παλλήνης...κι'όμως...κι'όμως...έχει και παραέχει...παράδοξο αλλά μη τα λέμε συνέχεια...στην Ελλάδα ζούμε...Όπως ενημερώνεται κανείς από τον επίσημο ιστοχώρο της Πολεμικής Αεροπορίας λοιπόν το κομμάτι γής αυτό (κτήμα όπως το αναφέρει...)αγοράσθηκε από το Μ.Τ.Α το έτος 1984 για την δημιουργία "Οίκου Ευγηρίας". Το ΑΑΣ με απόφαση του το χαρακτήρισε ως Μονάδα της Π.Α. με την επωνυμία "Κέντρο Περίθαλψης και Αποκατάστασης Παθόντων εν Υπηρεσία Στρατιωτικών και Βετεράνων (ΚΕ.ΠΑΒΑ./ΠΑ)". Μπίνγκοοο!!!Η αναφορά του ιστοχώρου συνεχίζει γράφοντας ότι το κτήμα αυτό δεν έχει μέχρι σήμερα αξιοποιηθεί λόγω σοβαρών νομικών προβλημάτων και εξετάζεται η αξιοποίησή του κατά τον καλύτερο τρόπο...Ποιά είναι τα σοβαρά νομικά προβλήματα που παρουσιάστηκαν;Ποιά θα ήταν τα αποτελέσματα αν δεν υπήρχαν αυτά και ποιός είναι κατά την Πολεμική Αεροπορία ο καλύτερος τρόπος αξιοποίησης του "κτήματος" αυτού;

...προφανώς κάποιοι τον έχουν βρεί κιόλας...

Σκοπός της ανωτέρω ανάρτησης δεν είναι σε καμιά περίπτωση ή με οποιονδήποτε τρόπο,η προσβολή της ένδοξης Πολεμικής μας Αεροπορίας και των άξιων στελεχών της που τόσο θαυμάζω...αλλά η ανάδειξη ενός θέματος τοπικού ενδιαφέροντος με ποικιλόμορφες προεκτάσεις και μιας κατάστασης αποτέλεσμα λανθασμένων χειρισμών!Όπως και νά'χει εύχομαι το μέρος αυτό να αποδωθεί και αυτό στη μορφή που έχει σήμερα και όχι τσιμεντοποιημένο στους Παλληνιώτες!Εμείς με τη σειρά μας εύχομαι να καλωσορίσουμε την επιλογή αυτή της Π.Α. τοποθετώντας εκεί ένα μνημείο για να τιμήσουμε όλους τους ήρωές της που έπεσαν υπερασπιζόμενοι την Ελλάδα μας!Όνειρα θερινής νυκτός θα πούν πολλοί...για να δούμε...

...ΚΑΘΕ ΠΕΡΣΙ ΚΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ...

Ευτυχισμένο το 2008!Λέγαμε πέρσι τέτοια εποχή...για φέτος επιφυλάσσομαι...κάθε πέρσι και καλύτερα... Έτσι έχουμε μάθει να λέμε εδώ στην Παλλήνη...όχι από συνήθεια αλλά εξαιτίας όσων βλέπουμε να γίνονται ή και να ΜΗ γίνονται στην πόλη μας,χρόνο με το χρόνο την τελευταία δεκαπενταετία τουλάχιστον,λόγω προφανώς ανικανότητας των διοικούντων! Πέρσι για παράδειγμα ο λόφος "Λεβίδη" στην πόλη μας ήταν σίγουρα πιό πράσινος...φέτος δεν ξεκίνησε καλά η χρονιά...Σήμερα περνώντας από το λόφο μας παρατήρησα κομμένα κλαδιά δέντρων!Με μια πιό κοντινή ματιά και μια βόλτα ανάμεσα στα δέντρα κοιτάχτε τί είδα...

Κομμένα δέντρα...η εικόνα μιλαέι από μόνη της...δεν ξέρω ποιοί το έκαναν και για ποιό λόγο η ακόμα αν είχαν την δικαιοδοσία να το κάνουν.Το θέμα είναι ότι δέντρα κόβονται από το λόφο,τώρα αλλά και παλιότερα......η εικόνα κομμένων δέντρων είναι πλέον κάτι το σύνηθες...εκτός όμως από κομμένα δέντρα υπάρχουν και άλλα που απλά αρρώστησαν,κανείς δεν τα φρόντισε,πέθαναν,ξεράθηκαν και λόγω της βροχής,του μαλακού χώματος,του αποσυνθετεμένου ξύλου και του βάρους του,έσπασαν και έπεσαν κάτω......ίσως κάποιος να το κάνει και αυτό καυσόξυλα για το τζάκι του...

Η αλήθεια είναι ότι πολλά δέντρα στο λόφο είναι άρρωστα και πολλά άλλα είδη νεκρά...η εικόνα είναι αποκαρδιωτική...με ένα πρόχειρο υπολογισμό που μπορεί κανείς εύκολα να κάνει ένα 20% των δέντρων είναι νεκρά και ένα άλλο 50% άρρωστα!Η αρρώστια απ'όσα ξέρω χωρίς να είμαι ειδικός είναι η βαμβακίαση(διαβάστε σχετικά με την ασθένεια των πεύκων και τους τρόπους αντιμετώπισής της στον σύνδεσμο!)

...μακάρι να είχα πιο ευχάριστα πράγματα να σας γράψω αλλά και να σας δείξω μέσα από τις φωτογραφίες μου...επιφυλάσσομαι για το μέλλον...εύχομαι το άμεσο...προς το παρόν ο τίτλος ενός πεταμένου βιβλίου στα ερείπια του οικήματος του λόφου τα λέει όλα...

Ο ΛΟΦΟΣ ΛΕΒΙΔΗ...ΑΠΟ ΨΗΛΑ #2!

Συνεχίζοντας την περιήγησή μας από ψηλά πάμε λίγο πιο κοντά στο λόφο να δούμε τί γίνεται εκεί τα τελευταία χρόνια...Ένα κομμάτι με μεγάλο ενδιαφέρον είναι στη δυτική πλευρά του!

Όπως μπορείτε να δείτε βρισκόμαστε δεξιά της Αττικής Οδού και της εξόδου για Λεωφόρο Μαραθώνος αυτής.Στο άνω μέρος της αεροφωτογραφίας διακρίνετε κάποια σημεία οικιστικής ανάπτυξης(;) πλήρως τσιμεντοποιημένα,μοιάζει δε με τέρας που τείνει να καταβροχθίσει κάθε τί πράσινο και ζωντανό.Ανάμεσα στα κτίρια διακρίνετε τεράστια πεύκα,απομηνάρια του κάποτε πευκοδάσους που σκέπαζε την περιοχή!

Το μέρος (Α) έχει τη μορφή που δείχνει η αεροφωτογραφία ακόμα και σήμερα,καθώς η αεροφωτογραφία δεν είναι πρόσφατη αλλά τουλάχιστον ενός με δυο ετών!Βέβαια άν και έχει σαφώς δασικό χαρακτήρα με πέυκα πραγματικά εντυπωσιακά μεγάλα όπως μπορείτε να δείτε στις δυο παρακάτω πρόσφατες φωτογραφίες,το σημείο έχει οικοπεδοποιηθεί,είναι περιφραγμένο και αναμένεται "διαμόρφωση",με λίγα λόγια τα δέντρα θα πάρουν πόδι και το τσιμέντο θα απλωθεί ακόμα περισσότερο!Άραγε αυτό το σημείο προστατεύεται από τη Δημοτική Αρχή Παλλήνης;Φροντίζουν ώστε αν και αποκομμένο από το λόφο πλέον,να κρατήσει το δασικό του χαρακτήρα;

Το μέρος (Β) είναι ιστορία αμαρτωλή...Πρόκειται για ένα οικόπεδο φιλέτο όπως τα αποκαλούν!Πνιγμένο κυριολεκτικά στο πράσινο και περιτριγυρισμένο από πεύκα,με τεράστια πρόσοψη στο δρόμο (Ε) που υπάρχει δεκαετίες τώρα χαραγμένος μέσα στο δάσος και ένωνε από παλιά τη Λεωφόρο Μαραθώνος με αυτή των Σπατων.Φυσικά θα περιμένετε να έχει παραμείνει όπως έχει στην αεροφωτογραφία...αμ δε!!!Το συγκεκριμένο φιλέτο λοιπόν...έχει κτιστεί!!!Η σημερινή του όψη είναι πολύ διαφορετική καθώς στο σημείο πλέον υπάρχει μια επιχείρηση διοργάνωσης δεξιώσεων,τα γνωστά σε όλους μας "κτήματα" που μόνο κτήματα δεν είναι...αλλά ένα ογκώδες τσιμεντένιο κτίσμα με τις αίθουσες και μια αυλή με την χαρακτηριστική πισίνα!!!Στη φωτογραφία από πάνω διακρίνετε το δρόμο (Ε) και δεξιά του την τεράστια μάντρα του "κτήματος" και τη μεγαλοπρεπή είσοδό του!Στην αεροφωτογραφία,στο άνω στενό σημείο του μέρους αυτού διακρίνετε ένα οίκημα!Είναι ένα μικρό κτίσμα ίδιας αρχιτεκτονικής και εποχής με την έπαυλη του Λόφου Λεβίδη,ίσως να ήταν κάποιο βοηθητικό κτίριο από τα πολλά που είχε!Οι καινούργιοι ιδιοκτήτες του από το να το γκεμίσουν που μάλλον δεν μπορούσαν καθ'ότι κατά πάσα πιθανότητα τα κτίσματα του λόφου είναι όλα διατηρητέα,το διατήρησαν και έχει πλέον την παραπάνω όψη!Κατα τ'άλλα...κάγκελα...

...κάγκελα......κάγκελα παντού...Φυσικά για το αποτέλεσμα αυτό δεν ευθύνεται ο σημερινός ιδιοκτήτης αλλά η Δημοτική Αρχή Παλλήνης και η Νομαρχία Ανατολικής Αττικής που επέτρεψε κάτι τέτοιο!

Το μέρος (Γ) είναι ένας υπέροχος καταπράσινος ελαιώνας...δε γνωρίζω αν ανοίκει σε ιδιώτη εκτός των ιδιοκτητών του λόφου!Όπως και να έχει ελπίζω οι υπεύθυνοι να φροντίσουν να διατηρήσει το χαρακτήρα του χωρίς την προσθήκη ίχνους τσιμέντου...

Το μέρος (Δ) τέλος της αεροφωτογραφίας είναι το οικόπεδο ενός ιδιώτη βεβαίως βεβαίως......κομμάτι και αυτό του παλιού δάσους αλλά και του λόφου όπως μαρτυρούν τα αμέτρητα τεράστια πεύκα που βρίσκονται στην έκτασή του και περιμετρικά της έπαυλης που βρίσκεται σ'αυτό,αποτελλεί άλλη μια αμαρτωλή ιστορία του παρελθόντος...

Και το εύλογο ερώτημα είναι φυσικά...ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΗ Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ;Γιατί ο τεμαχισμός,η οικοπεδοποίηση,το ξεπούλημα,η τσιμεντοποίηση...;;;Ως πού θα φτάσει;Θα βάλει κανείς ένα τέρμα;Επιτέλους η Δημοτική Αρχή Παλλήνης ας δείξει ενδιαφέρον,ας αναλάβει πρωτοβουλίες,ας ενεργοποιηθεί...Φτάνει πια...

Ο ΛΟΦΟΣ ΛΕΒΙΔΗ...ΑΠΟ ΨΗΛΑ #1!

Για κάποιον που δεν έχει ιδία άποψη του χώρου του λόφου αλλά και του χώρου γύρω από αυτόν,σκέφτηκα ότι θα ήταν πολύ ενδιαφέρουσα μια προσέγγιση από ψηλά!Με τη βοήθεια λοιπόν του φίλου μας του "γούγλη" θα προσπαθήσω να σας δείξω πώς "δουλεύουν" τα πράγματα στη χώρα μας,πού έχει πάει περίπατο η οικολογική συνήδηση των νεο-Ελλήνων και ειδικά των τοπικών αρχόντων μας αλλά και πού οδηγείται με μαθηματική ακρίβεια ο λόφος Λεβίδη...

...Λοιπόοον...Σ'αυτή τη φωτογραφία μπορείτε να δείτε στη γωνία κάτω-αριστερά μαρκαρισμένο με μια κίτρινη πινέζα το λόφο Λεβίδη.Μπορείτε να δείτε επίσης πόσο μεγάλη έκταση είναι συγκρίνοντάς τον με την πόλη της Παλλήνης που εκτείνεται στα δεξιά του.Τέλος στο επάνω μέρος της φωτογραφίας μπορείτε να δείτε ένα μέρος του Πεντελικού όρους!Αυτό που κάνει εντύπωση σε αυτή τη φωτογραφία είναι πρώτον ότι ο λόφος Λεβίδη είναι ο μόνος συμπαγές χώρος πρασίνου τόσο μεγάλης έκτασης,περιτριγυρισμένος μάλιστα αποπνικτικά από τσιμέντο,σε όλη την ευρύτερη περιοχή και δεύτερον ότι κύριο στοιχείο της Παλλήνης αλλά και των γύρω περιοχών είναι η άναρχη δόμιση και ο μή σεβασμός του περιβάλλοντος αφού μπορείτε να διακρίνετε τα κτίσματα που καταβρωχθίζουν κυριολεκτικά τις πλαγιές του Πεντελικού όρους που πρό 15ετίας και πρίν την τεράστια φωτιά εκεί,ήταν κυριολεκτικά ένας παράδεισος επί γής.Ας ελπίσουμε ο λόφος Λεβίδη να μην έχει το μέλλον του Πεντελικού όρους...

Το όνειρο,τα αθλητικά μου παπούτσια και μια γερή δόση ΖΩΗΣ...

Πάει καιρός από την τελευταία φορά που έκατσα να γράψω για το λόφο,πολλές οι υποχρεώσεις και λιγοστός ο ελεύθερος χρόνος...Όμως η φλόγα...το όνειρο γι'αυτόν δεν σβήνει όσοι μήνες,όσα χρόνια και αν περάσουν!Αυτό γιατί κάθε φορά που περνάω από τα μέρη του και τον βλέπω εγκαταλελημένο να αργοσβήνει κάτι με πιάνει,πέστε το οργή,πέστε το πείσμα,ούτε εγώ δεν ξέρω ειλικρινά.Το σίγουρο είναι ότι πιάνω τον εαυτό μου να κάνει όνειρα για τον λόφο αυτό... Τί όνειρα θα μου πείτε...τον φαντάζομαι κατ'αρχάς χωρίς περίφραξη και περιφραγμένα οικόπεδα εντός του,ελεύθερο σε όλους,καταπράσινο,τα δέντρα του περιποιημένα και τα πεύκα του γιατρεμένα από την αρρώστια που τα έχει πιάσει και έχουν μαυρίσει (βαμβακίαση),με νέα δέντρα και νέα φυτά να εμπλουτίζουν την είδη πλούσια χλωρίδα του,τα σκουπίδια μαζεμένα,ήπια φωτισμένο,με πέτρινα μονοπάτια να τον διατρέχουν και κόσμο...
...πολύ κόσμο,όχι μόνο Παλληνιώτες αλλά απ'όλα τα περίγυρα και ακόμα πιο πέρα που θα'ρχονται να θαυμάσουν τον μικρό μας παράδεισο...δρομείς θα τρέχουν,φυσιολάτρες θα απολαμβάνουν,φωτογράφοι θα φωτογραφίζουν,μανάδες θα κάνουν βόλτα τα μωρά τους με τα καροτσάκια και παιδιά θα παίζουν...θα παίζουν σε ένα περιβάλλον που όμοιό του δεν υπάρχει στο δήμο μας. Τα κτίριά του λόφου,διατηρητέα πλέον,θα έχουν βρεί την παλιά τους αίγλη και θα χρησιμοποιούνται ώς μουσείο (αρχαιολογικό-τόσα αρχαία βρήκαν στο χώρο της Παλλήνης κατά τις ανασκαφές για τη δημιουργία της Αττικής Οδού πού πήγαν όλα;,λαογραφικό,καλών τεχνών κ.α.),ώς χώρος μνήμης και τιμής στους Έλληνες που έχασαν τη ζωή τους εκεί όταν δολοφονήθηκαν άγρια από τους Γερμανούς τα χρόνια της κατοχής αλλά και ώς χώρο συγκέντρωσης των ενεργών πολιτών της Παλλήνης,κέντρο ανακύκλωσης και αναδάσωσης και τόσα τόσα άλλα...ξέρετε τα όμορφα όνειρα δεν τελιώνουν ποτέ...πάντα έχουν λίγο παραπέρα...
Χθές είπα ως εδώ...ξέρετε είμαι λάτρης της φύσης και της καλής φυσικής κατάστασης,τρέχω (και δεν προλαβαίνω...) και μέχρι χθές αναγκαζόμουν να πηγαίνω ή στην Πεντέλη και να με πιάνει κατάθλιψη κάθε φορά από την εικόνα των καμμένων αλλά και των τσιμεντοθηρίων που χτίζονται ολημερίς και εννίοτε ολυνυχτίς στη θέση του άλλωτε δάσους ή στη Ραφήνα στο δημοτικό κολυμβητήριο που βρίσκεται για όσους δεν ξέρουν μέσα σε ένα πευκόφυτο άλσος (απομεινάρι μεγαλειώδους/χτισμένου δάσους...) όπου υπάρχουν μονοπάτια και είναι πανέμορφα και ιδανικά...όλα αυτά πολλά χιλιόμετρα μακρυά από την Παλλήνη με το δικό της "ακατέργαστο" αλλά πολύτιμο διαμάντι στην καρδιά της,το λόφο Λεβίδη.Χθές λοιπόν είπα ως εδώ,φτάνει,να έχω το δάσος στα πόδια μου και εγώ να ξενιτεύομαι σ'άλλη γή σ'άλλα μέρη.Έτσι λοιπόν έβαλα τα αθλητικά μου,πήρα το ποδήλατό μου και να'σου έφτασα στο λόφο.Η ατμόσφαιρα ιδανική,συννεφιασμένος καιρός και λίγη υγρασία που έκανε το χώμα να μοσχοβολάει,η θάλασσα παρ'ολ' αυτά φαινόταν στο βάθος και έστελνε με το αεράκι τη δροσερή αύρα της...

...παρόλη τη μελαγχολική διάθεση που αποπνέει η εγκατάλειψη,η αναγέννηση της φύσης που φαίνεται όπου και να γυρίσεις το βλέμμα και το πλήθος από κυκλάμινα που έχουν κατακλύσει τις πλαγιές του λόφου σε γεμίζουν ελπίδα και αισιοδοξία για το μέλλον του.Όταν μάλιστα είδα και μιά γυναίκα,ομοϊδεάτισσα απ'ότι φάνηκε,να φοράει τα αθλητικά της και να ανεβαίνει τον κεντρικό δρόμο του λόφου με περίσσιο ζήλο παρ'όλα τα χρονάκια της αναπτερώθηκα,ξέρετε όταν βλέπεις ότι δεν είσαι ο μόνος "τρελός" μέσα στο χάος νιώθεις κάπως καλύτερα,νιώθεις ότι υπάρχουν συνοδοιπόροι και αυτό σε ηρεμεί...Αφού πήρα λοιπόν μια γερή δόση οξυγόνου,τα πόδια μου έβγαλαν φτερά και η μπλούζα μου δεν στάθηκε αντάξια των περιστάσεων αφού δεν κατάφερε να συγκτατήσει τον ιδρώτα που έτρεχε ακατάπαυστα...από δώ και 'μπρός ξέρω που θα κάνω τις προπονήσεις μου...περιμένω και τη δική σας παρέα...ήταν πραγματικά ΜΙΑ ΔΟΣΗ ΖΩΗΣ...και η ζωή πάντα βρίσκει τον δρόμο για το φώς...αυτό είναι ένα μυστικό που μου το είπε ένα κυκλάμινο που συνάντησα στο πιο απρόσμενο σημείο σήμερα στη βόλτα μου στο λόφο...σε μια τρύπα της ασφάλτου του παλιού δρόμου...ε ρε τι σου είναι η δύναμη της ζωής...σκέφτηκα και το απαθανάτισα στη φωτογραφία που βλέπετε παρακάτω αλλά κυρίως στο μυαλό και την καρδιά μου...

...ΤΡΕΞΕ ΛΑΕ...ΕΔΩ ΤΑ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ...ΤΡΕΞΕ ΝΑ ΠΑΡΕΙΣ...

...Τώρα το τί θα πάρει ο λαός στο τέλος είναι γνωστό...Μετά το απίστευτου σεναρίου σκάνδαλο στην πόλη μας και τον χορό των εκατομμυρίων πάνω από το λόφο μας,οι συμπολίτες μας είναι έτοιμοι να δώσουν τα εύσημα για άλλη μια φορά στην άξια τοπική αυτοδιοίκηση που με αυταπάρνηση και ηρωισμό έπεσε μπροστά στα μεγαλοσυμφέροντα που είχαν βάλει στο στόχαστρό τους τον τελευταίο πνεύμονα πρασίνου του τόπου αυτού...Το αποτέλεσμα είναι λίγο πολύ γνωστό σε όλους μας...Τα λεφτά πάνε στα λεφτά,ο λαουτζίκος πληρώνει τα μαλλιοκέφαλά του και η τοπική αυτοδιοίκηση μοιράζει εκατομμύρια λές και τα δίνει από την τσέπη της...Για άλλη μια φορά η εφημερίδα "Ελεύθερος Τύπος" κάλυψε το θέμα...

Τα συμπεράσματα για άλλη μια φορά δικά σας...